Prolog

Nie pojmowałam nadal tego, co miało mnie czekać. Przypinałam właśnie do siebie dwie pachnące nowością walizki w kolorze oberżyny, wyładowane aż do granic wagi, dozwolonej w hiszpańskich liniach lotniczych Iberia i szykowałam się do wyjazdu z domu na lotnisko. Tak, udało się – lecę do Stanów na spotkanie z amerykańską przygodą. Pomijając fakt, że mam przesiadkę w Nowym Jorku, nie raz i nie dwa latałam już samolotem i wiem, co to znaczy czekać na lotnisku, na szczęście lecę tymi samymi liniami, więc nie mam powodu, by martwić się o zaginięcie bagaży - zmorę wszystkich pasażerów lotów transatlantyckich.

Dostałam się na roczny kurs fotografii w Los Angeles, mieście aniołów, miałam nadzieję, że tych prawdziwych, a nie upadłych i gwiazd, zarówno na niebie, jak i na ziemi. Nie wierzyłam, że kiedykolwiek wyjadę, by móc się uczyć, w dodatku w tak wyjątkowym miejscu, w którym znajduje się moja przyszła szkoła. Cóż, marzenia się spełniają. 

Wierzyłam wtedy, że po prostu będę w nim uczestniczyła, rozwijała moje umiejętności, nie mniej, nie więcej, a po wszystkim z nowymi doświadczeniami wrócę do domu i spełnię jedno z moich największych marzeń, doścignę je, wreszcie upoluję, jak łowca, tak, jak zrobili to moi przyjaciele... Zostanę szanowanym fotografem.

Niestety, tak jednak się nie stało… Po części. Może kiedyś to zrozumiem?

----------------------------------------------
Jak widzicie, wróciłam z nowym projektem. Mam nadzieję, że się Wam spodoba, ponieważ po raz pierwszy zdecydowałam się na coś takiego.

W gonitwie za marzeniami może stać się naprawdę wiele, lecz więcej nie zdradzę. Wszystko przyjdzie w swoim czasie.
S.

Wszelka zbieżność osób, imion, nazwisk oraz innych cech postaci i elementów opowiadania, takich jak miejsca czy nazwy jest przypadkowa i niezamierzona.